مقایسۀ آثار ضدباکتریایی عصارۀ گلسنگ های glypholecia scabra و rhizoplaca melanophthalma بر برخی باکتری های استاندارد

مقدمه: در حال حاضر مقاومت ضدمیکروبی در میان باکتری ها و دیگر موجودات بیماری زا تهدید جدی برای مدیریت بیماری های عفونی است. جستجوی داروهای فعال زیستی جدید با منشأ طبیعی در گلسنگ ها موضوع بسیاری از گروه های تحقیقاتی است‏. ‏‏ مواد و روش‏‏ها: عصارۀ استونی گلیفولسیا اسکابرا و ریزوپلاکا ملانوفتالما با استفاده از دستگاه سوکسوله تهیه شد. آثار ضدباکتریایی عصاره با استفاده از محیط کشت مولرهینتون آگار و آنتی بیوتیک های استاندارد کربنیسیلین و آزیترومایسین به روش کربی بائر بر روی باکتری های گرم مثبت و منفی شامل باسیلوس سرئوس، باسیلوس سوبتلیس، استافیلوکوکوس اورئوس، میکروکوکوس لوتئوس، سودوموناس آئروجینوزا ، کلبسیلاپنومونیه، پروتئوس ولگاریس، سراشیا مارسنس و اشریشیا کلی بررسی شد. حداقل غلظت مهارکننده و حداقل غلظت کشندگی عصاره ها نیز تعیین شد. ‏‏ نتایج: عصاره استونی گلیفولسیا اسکابرا بر روی باکتری های گرم مثبت باسیلوس سرئوس، باسیلوس سوبتلیس، میکروکوکوس لوتئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و همچنین بر باکتری گرم منفی پروتئوس ولگاریس به ترتیب با مقادیر حداقل غلظت مهارکنندگی 16/0، 26/0، 04/1، 65/0 و 11/0 میلی گرم بر میلی لیتر آثار مهاری قابلِ توجهی نشان داد. عصارۀ ریزوپلاکا ملانوفتالما بر باکتری های گرم مثبت باسیلوس سرئوس، باسیلوس سوبتلیس، استافیلو کوکوس اورئوس و میکروکوکوس لوتئوس به ترتیب با مقادیر 04/0، 08/0، 04/1 و 16/0 میلی گرم بر میلی لیتر حداقل غلظت مهارکنندگی نشان داد اما بر باکتری های گرم منفی تأثیر نداشت. ‏ بحث و نتیجه‏گیری: تاکنون آثار ضدمیکروبی گلیفولکیا اسکابرا گزارش نشده است. نتایج این پژوهش تأثیر ضدباکتریایی هر دو گونه گلسنگ بومی ایران را اثبات می کند؛ بنابراین عصارۀ استونی این گلسنگ ها می تواند جایگزین خوبی برای آنتی بیوتیک های درمانی باشد که نیازمند مطالعات بیشتر است.